آی هارت

زندگی را با کوه، با آسمان، با هدف، با ایمان و عشق، پُر باید کرد، یا باید خالی و پوک و ناقابل نگه اش داشت و نام ِ زندگی را از روی آن برداشت .. ( ص ۱۸۳ )

#یک_عاشقانه_آروم
#نادر_ابراهیمی

شب انگار که فخر رازمندی می فروشد. کلماتش، گرچه به زمزمه می ماند، ذره یی متواضعانه نیست. غروری دارد که روز ندارد.
– حق است که چنین باشد. راز های درونِ شب، معجره نیست، اما زیباست .. ( ص ۱۸۲ )

#یک_عاشقانه_آروم
#نادر_ابراهیمی

حوادث ناب و زیبا به سر وقت ما نمی آیند. این ما هستیم که باید به جست و جوی این حوادث برخیزیم. هیچ قله یی، خود را به زیر پای هیچ کوهنوردی نمی کشد. صعود به قله های بلند، سفر به روستاهای پرت افتاده، حرکت در کویر، حرکت در اندیشه، و هزاران حرکت ِ دیگر …این هاست که زندگی را ناب می کند؛ و همه ی این ها را از حکومت ها، حتی خوب ترین حکومت های آرمانی و محتمل جهان هم نمی توان توقع داشت. دست از بهانه جویی برداریم .. ( ص ۱۷۹ )

#یک_عاشقانه_آروم
#نادر_ابراهیمی

عسل! هرگز به زمان و تاریخ فکر نکن! تنها شکست خوردگان به این دو عنصر باطل می اندیشند و ” به شبیخون ِ ظالمانه ی زمان”.
ما زمان را زمین زدیم و خنجر ِ ایمان و اعتقاد را، به ضرب ، در قلب سنگی اش فرو کردیم. ما فقط حرکتیم عسل! فقط ..  ( ص ۱۷۸ )

#یک_عاشقانه_آروم
#نادر_ابراهیمی

دو کوزه ی بی جان را هم اگر یک عمر کنار بگذاری، گاهی سرهایشان به هم می خورد و درد می گیرد. مهم این است که هیچ سری نشکند و لب پَر نشود .. ( ص ۱۶۶ )

#یک_عاشقانه_آروم
#نادر_ابراهیمی

صدا ، ادراک حرکت ذرات هواست.
هنر ، اما، ادراکِ حرکت، زیبای ذراتِ تفکرات و عواطف ِ انسانی ست.
موسیقی، نوعی موزون و دلنشین از ذراتِ صداست.
گفتارِ خوب، نیز.
نقاشی، ادراکِ حرکتِ مناسبِ ذره های رنگینه هاست – حتی رنگینه های سیاه.
سینما، ادراک ِانواع ِ حرکت های اندیشمندانه و زیبایی شناسانه است.چاره یی نیست .. ( ص ۱۵۷ )

#یک_عاشقانه_آروم
#نادر_ابراهیمی

چیزی هست- یقینا هست- به نام وجدان که می توانی به آسانی با یک گلوله خلاصش کنی و برای همیشه از شر ِ حضورش ِ ترش رویانه اش راحت شوی؛ اما در این حال، دیگر هیچ گاه عطر ِ شادیِ خالص را نیز استشمام نخواهی کرد، و صافی کمرنگ اما عمیق ِ آرامش – خواب ِ بی دغدغه یی در یک بعد از ظهر ِ بهاری- بر زندگی ات جای نخواهی گرفت و حتی روی یک قاب ِ کوچک ِ آن .. ( ص ۱۵۰ )

#یک_عاشقانه_آروم
#نادر_ابراهیمی

پیوسته پُر و لَب به لَب نگه داشتن، فاسد کردن است. پُر کردن، خالی کردن و باز پُر کردن ، زندگی ست .. ( ص۱۵۳ )

#یک_عاشقانه_آروم
#نادر_ابراهیمی

حتی بسیار قطعی و مُسلم، هیچ امیدی نیست که ذره یی از ناامیدی را در خود نداشته باشد، و هیچ خوش بینی ساده دلانه یی نیست که قدری بدبینی را چاشنی نکرده باشد.
عکس این واقعیت، اما، بسیار دلنشین تر از خود این واقعیت است؛ هیچ یاسِ مسلمی نیست که قطره یی از امید را در قلب خود نگه ندارد ، و هیچ بدبینی مُفرطی نیست که مملو از ذرات ِ شناور ِ خوش بینی نباشد. اگر بپذیری که برای اغلب ِ انسان ها ، رویای نوعی معجزه وجود دارد، که وقوعش، آن را معجزگی می اندازد و تبدیل به محصولی ایمانی – ارادی که نهایتا، اتفاق نیز در آن سهمی دارد می کند، باید بپذیری که نمی توان، تحت هیچ شرایطی، تسلیم نگره های ناامیدی کننده ی بدبینانه شد. بنابراین، باید امید را باز گفت- حتی به صورت ِ ساده ترین انشای یک طفل مدرسه یی .. ( ص ۱۵۲)

#یک_عاشقانه_آروم
#نادر_ابراهیمی

– شما ادبیات می بافید آقا! ادبیات، تقلیدِ زندگی ست نه عین زندگی.
– ادبیات ، نوع ِ تاب ِ زندگی ست، خانم! انسان، تا درد نکشیده باشد نمی تواند درد را بنویسد- آن طور که ادبیات نوشته باشد. شما میتوانید بگویید که ما هنوز به لحظه ی انطباق ِ آنچه که باید باشد بر آنچه هست نرسیده ییم؛ انطباق ِ هنر بر زندگی ِ جاری .. ( ص ۱۴۱ )

#یک_عاشقانه_آروم
#نادر_ابراهیمی