برچسب: Fereydoon Moshiri

تو نیستی که ببینی
چگونه با دیوار
به مهربانی یک دوست از تو می‌گویم
تو نیستی که ببینی چگونه از دیوار
جواب می‌شنوم
تو نیستی که ببینی ..

#فریدون_مشیری

ادامه خواندن “شعر از فریدون مشیری / تو نیستی که ببینی”

‌آن سپیده‌دم که با صفا و ناز
در فضای بی‌کرانه می‌دمید،
دیگر از زمین رمیده است
این سپیده‌ها سپیده نیست
رنگ چهرهٔ زمین پریده است ..

#فریدون_مشیری

ادامه خواندن “شعر از فریدون مشیری / ‌آن سپیده‌دم که با صفا و ناز در فضای بی‌کرانه می‌دمید”

درد بی درمان شنیدی؟
حال من یعنی همین!
بی تو بودن، درد دارد!
می زند من را زمین
می زند بی تو مرا،
این خاطراتت روز و شب
درد پیگیر من است،
صعب العلاج یعنی همین ..

#فريدون_مشيرى

بر لوح خاطرم ز ازل اى دوست

تنها تو بوده اى و تو خواهى بود ..

#فريدون_مشيرى

ادامه خواندن “شعر از فریدون مشیری / بر لوح خاطرم ز ازل اى دوست”

هوا آرام
شب خاموش
راه آسمان ها باز
زمان
در بستر شب خواب و بيدار است ..

#فریدون_مشیری

ادامه خواندن “شعر از فریدون مشیری / هوا آرام شب خاموش راه آسمان ها باز”

این خطوط سیاه سر در گم

دل من، روح من، روان من است

آن‌چه از عشق او رقم زده‌ام

شیرهٔ جان ناتوان من است ..

#فریدون_مشیری

ادامه خواندن “شعر از فریدون مشیری / این خطوط سیاه سر در گم؛ دل من، روح من، روان من است”

تو را به هر چه تو گویی ، به دوستی سوگند

هر آنچه خواهی از من بخواه ، صبر مخواه ..

#فریدون_مشیرى

ادامه خواندن “شعر از فریدون مشیری / تو را به هر چه تو گویی ، به دوستی سوگند”

من از لطافت صبح
من از طراوت نور
من از نوازش آن مهربان
چنان سرمست
که گاه، در همه آفاق
می‌گشودم بال؛ که مست
بر همه افلاک، می‌فشاندم دست ..

#فریدون_مشیری

ادامه خواندن “شعر از فریدون مشیری / من از لطافت صبح”

زير بال مرغكان خنده هات
زير آفتاب داغ بوسه هات

ای زلال پاک
جرعه جرعه جرعه
می كشم تو را به كام خويش
تا كه پر شود تمام جان من ز جان تو ..

#فریدون_مشیری

ادامه خواندن “شعر از فریدون مشیری / زير بال مرغكان خنده هات”

من همین یک نفس از جرعه ی جانم باقی است

آخرین جرعه ی این جام تهی را تو بنوش ..

#فریدون_مشیری

ادامه خواندن “شعر از فریدون مشیری / من همین یک نفس از جرعه ی جانم باقی است”