آی هارت

به رهی دیدم برگ خزان ، افسرده ز بیداد زمان

کز شاخه جدا بود

چو ز گلشن رو کرده نهان ، در رهگذرش باد خزان

چون پیک بلا بود

ای برگ ستم دیده پاییزی ، آخر تو ز گلشن ز چه بگریزی

روزی تو در آغوش گلی بودی ، دلداده و مدهوش گلی بودی

ای عاشق شیدا دلداده ی رسوا ، گویمت چرا فسرده ام

در گل نه صفایی باشد نه وفایی ، جز ستم ز وی نبرده ام

تیر غمش در دل بنشاندم

در غم او من جان بفشاندم

تا شد نو گل گلشن و زیب چمن

رفت آن گل من از دست ، با خارو خسی پیوست

من ماندم و صد بار گران وین پیکر بی جان

ای تازه گل گلشن ، پژمرده شوی چون من

هر برگ تو افتد به رهی افسرده و بی جان

ترانه‌ سر ا : بیژن ترقی

آهنگساز:  پرویز یاحقی

پ ن . از خواننده هایی که این ترانه زیبا رو خوندن میشه به ایرج بسطامی ، مرضیه ، شکیلا و این اواخر گروه پالت اشاره کرد .